نقش سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی

  نقش سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی   ابوالفضل قاسم‌زاده علیشاهی [1]   تاریخ دریافت 12/10/1393 تاریخ پذیرش 15/01/1394   چکیده   پیش‌زمینه و هدف: در اقتصاددانشی، دارایی‌های فکری و به‌خصوص سرمایه‌های انسانی، جز مهم‌ترین دارایی‌هایی سازمانی محسوب می‌شوند. از پیشایندهای مهم سازمانی و فردی که می‌تواند در قابلیت یادگیری سازمان‌ها مؤثر باشد، فرهنگ سازمان یادگیرنده و سرمایه فکری می‌باشد. هدف این مقاله بررسی نقش سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ظرفیت یادگیری سازمانی در سازمان‌های درمانی می‌باشد.   مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر ازنظر روش‌شناسی، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بیمارستان امام رضا شهر مشهد شامل 600 نفر در سال 1393 می‌باشد. حجم نمونه با توجه به جامعه آماری و بر اساس جدول تعیین نمونه کرجسی و مورگان، 150 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گیری، نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبتی است که بر اساس بخش‌ها و نسبت‌ها تعداد نمونه هر یک از بخش‌ها معین شد. برای جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش از پرسشنامه‌های استاندارد سرمایه فکری بنتیس (2004)، فرهنگ سازمان یادگیرنده یانگ و همکاران (2004) و ظرفیت یادگیری سازمانی چیوا (2007) استفاده شد. به‌منظور بررسی روابط متغیرها در الگوی مفهومی از مدل معادلات ساختاری استفاده شد.   یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده نقش معنی‌داری در تبیین ظرفیت یادگیری سازمانی دارند. همچنین نتایج حاصل از ضرایب همبستگی بین متغیرها در تائید مدل ساختاری پژوهش بود.   بحث و نتیجه‌گیری: سرمایه فکری و فرهنگ سازمان یادگیرنده بر ارتقای ظرفیت یادگیری سازمانی مؤثر است و می‌توانند نقش تبیین‌کننده را بر این متغیر ایفا کنند.   کلیدواژه‌ها: سرمایه فکری، فرهنگ سازمان یادگیرنده، ظرفیت یادگیری سازمانی   مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره سیزدهم، شماره سوم، پی‌درپی 68، خرداد 1394، ص 188-180      آدرس مکاتبه: آذربایجان شرقی، 35 کیلومتری جاده تبریز – مراغه، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی   تلفن: 09122883324   Email: [email protected]   [1] استادیار دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان